در هر غروب
در امتداد شب
من هستم و تمامی تنهایی
با خویشتن نشستن
در خویشتن شکستن
این راز سر به مهر
تا کی درون سینه نهفتن
گفتن : بی هیچ باک و دلهره گفتن
یاری کن مرا به گفتن این راز
باز یاری کن
ای روی تو به تیره شبان افتاب روز
می خواهمت هنوز
نظرات شما عزیزان:
شنبه 23 / 7 / 1390برچسب:, |